THAILAND : จากภูชี้ฟ้าถึงสันกาลาคีรี

รูปหน้าปกนี้ ครึ่งบนเป็นภูเขาหมอกทางภาคเหนือ ส่วนครึ่งล่างเป็นทะเลอันดามันค่ะ

จากภูชี้ฟ้าถึงสันกาลาคีรี... เหนือจดใต้

เป็นเวลาเกือบเดือนที่ได้เที่ยวไทยจากเหนือสุดที่แม่สาย จังหวัดเชียงราย ยันใต้สุดของสยามประเทศที่เบตงในจังหวัดยะลา ผ่านการโร้ดทริปหลากหลายเส้นทาง ทิวทัศน์ที่ผ่านภูมิภาคต่างๆ จึงมีให้ชมไม่ซ้ำ

ไล่ตั้งแต่แนวเขาสลับซับซ้อนในภาคเหนือ

ผ่านน้ำตกและผืนป่าอันอุดมสมบูรณ์ของภาคตะวันตก

ลงไปยังทะเลอันดามันสีมรกตที่ไร้ซึ่งนักท่องเที่ยว

และทะเลหมอกของชายแดนใต้ที่มีให้ชุ่มฉ่ำกันตลอดทั้งปี

พูดได้เลยว่าทริปนี้เป็นเมืองไทยในแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย เงียบสงบจนแปลกตา สวยงามกว่าที่เคย และผู้คนก็น่ารักมากๆ อาจเพราะนักท่องเที่ยวมีน้อยนิด เราเลยมีเวลาให้ทุกที่อย่างเต็มที่ จนสัมผัสได้ว่าทุกคนมีความเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันในยุคโควิดแบบนี้

เที่ยวไทยอีกแล้ว

กันยายน, 2020

หลังจากใช้ชีวิตอย่างระแวดระวังในยุคโควิดมากว่า 8 เดือน จึงทำใจล่วงหน้าแล้วว่าแผนเที่ยวสุดยิ่งใหญ่ของปีนี้ที่หวังจะไปอเมริกาใต้ คงต้องถูกฝังเก็บไปอย่างน้อยก็อาจจะ 5 ปี ทริปใหญ่สุดที่ทำได้ในยุคโควิดจึงไม่เหลือทางเลือกอื่น นอกซะจากเที่ยวไทย

จริงๆ ส่วนตัวมีโอกาสโร้ดทริปเที่ยวไทยค่อนข้างบ่อย เลยได้เยือนมาราวๆ 70 จังหวัดแล้ว คราวนี้เลยนึกไม่ค่อยออกว่าอยากไปที่ไหนดี เว้นก็แต่สามจังหวัดชายแดนใต้ที่พักหลังชักจะทำตัวน่าสนใจเหลือเกิน ยิ่งอยากรู้ ก็ยิ่งอยากไป

โพสนี้เป็นแค่ intro ของทั้งทริป

เดี๋ยวจะมีโพสย่อยๆ ของแต่ละภูมิภาคตามมาอีก 4 โพสค่ะ

เพราะทริปนี้ยาวประมาณ 1 เดือน จึงมีทั้งรูปและเรื่องราวเยอะมาก

มีเส้นทางโร้ดทริปอยู่หลากหลาย สามารถเลือกเส้นทางหรือกลุ่มจังหวัดที่ชอบแล้วไปเที่ยวกันได้ค่ะ ไม่ต้องขับรถยาวเหนือจดใต้ก็ได้

โร้ดทริปทั่วถิ่นเหนือ
ซาฟารีในผืนป่าตะวันตก
อันดามันที่ไม่เหมือนเดิม
ป่าหมอกชายแดนใต้

- โร้ดทริปทั่วถิ่นเหนือ

หลังจากนั่งนึกอยู่หลายวันว่าจะไปไหนดี สุดท้ายก็สรุปได้ว่าจะขับรถเที่ยวให้ทั่วทุกจังหวัดในภาคเหนืออีกสักครั้ง ที่ผ่านมาเคยแต่โร้ดทริปเหนือในหน้าหนาว (แถมปีหลังๆมานี้ก็ไม่ค่อยจะหนาวเหมือนเมื่อก่อน ออกจะแล้งซะมากกว่า) ครั้งนี้เลยอยากลองเห็นภาคเหนือในใจกลางฤดูฝนดูบ้างว่าจะเขียวกันขนาดไหน หมอกหนาสะใจรึเปล่า แต่แล้วก่อนเดินทางไม่กี่วัน ภาคเหนือก็โดนพายุรุมมรสุมเข้าจนน้ำท่วมไปเลย ...อยากเที่ยวหน้าฝนดีนัก... แม่ฮ่องสอน เชียงใหม่ ลำพูน ลำปาง เชียงราย พะเยา น่าน แพร่

- ซาฟารีในผืนป่าตะวันตก

ถัดจากภาคเหนือก็จะเป็นภาคตะวันตก ภาคที่หลายๆคนมองข้าม พริมเองก็ไม่เคยโร้ดทริปภาคนี้ เคยแต่แวะเวียนไปนานๆ ครั้ง ถ้าไม่นับหัวหินในประจวบ เนื่องจากแต่ละจังหวัดเรียงตัวเป็นแนวยาวแต่ถนนหนทางกลับไม่ต่อเนื่อง ต้องคอยอ้อมเข้าภาคกลางอยู่เรื่อยๆ ซึ่งครั้งนี้นอกจากเที่ยวตาก หนึ่งในจังหวัดที่เส้นทางขับรถสวยสบายตาร่มรื่น ป่าเป็นป่าของจริง เขียวแบบชุ่มๆ ตลอดเส้นทาง หมอกก็มีมาเรื่อยๆ ปิดท้ายด้วยการซาฟารีดูสัตว์ป่ากันที่ประจวบคีรีขันธ์ ทั้งกุยบุรีและป่าละอู เห็นช้างใกล้ๆ กี่ทีก็ยังตื่นเต้น

- อันดามันที่ไม่เหมือนเดิม

ต่อกันที่ภาคใต้ ภาคที่พริมเที่ยวซ้ำๆบ่อยที่สุด โร้ดทริปกับครอบครัวทีไรก็ร่ายยาวลงไปจนถึงมาเลเซีย ส่วนหนึ่งเพราะชอบอาหารทะเล ชอบอาหารใต้ และบ้าใบเหลียงเอามากๆ แต่เพราะนี่คือใจกลางฤดูฝน

เราจึงเลือกที่เที่ยวตามใจฟ้าฝน พอเจอพยากรณ์อากาศว่ากระบี่ตอนนี้ฟ้าใส แดดเปรี้ยง เลยเก็บกระเป๋าไปทันที พริมเลือกเที่ยวเกาะพีพีอีกครั้ง เกาะที่ตอนเด็กๆจำได้ว่าสวยเป็นบ้า พอกลับมาอีกทีสมัยเรียนทำไมชายหาดถึงเละเทะ เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวจนแทบไม่มีที่ยืน ไม่เหลือความสวยงามใดๆ หลังจากนั้นก็ไม่เคยคิดถึงพีพีอีกเลย จนครั้งนี้ในยุคโควิดที่พีพีเงียบเหมือนเกาะร้าง เลยลองไปอยู่บนเกาะยาวๆ 4 วัน โอโห ชอบมาก น้ำทะเลสีมรกตใสกิ๊ง โลกข้างใต้คงสมบูรณ์ขึ้นมากเลยเห็นฉลามหลายตัวแวะเวียนมาแถวชายหาด ตามลากูนต่างๆ ก็เหมือนเป็นสถานที่ส่วนตัวไปแล้ว สวยแบบเห็นแล้วนึกถึงหน้าปกนิตยสาร อสท สมัยก่อนขึ้นมาเลยค่ะ

- ป่าหมอกของชายแดนใต้

สุดท้าย กับที่ที่ตอนแรกอยากไปมากสุด ซึ่งพอไปแล้วมันก็สุดจริงๆ ชอบจนตั้งใจว่าจะกลับไปอีกหลายๆครั้ง ...นั่นก็คือเบตงค่ะ ถึงแม้ตอนแรกอยากจะไปทั้ง 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ค่ะ แต่เนื่องจากมีเวลาแค่ไม่กี่วัน และเพิ่งลงถิ่นนี้ครั้งแรก เลยเลือกแค่เบตงก่อน

เบตงเป็นเมืองกลางเขา รอบๆ มีแต่ทะเลหมอกชุ่มฉ่ำลอยอยู่ตลอดปี มีน้ำตกสูงใหญ่จนต้องแหงนคอมองแต่กลับซ่อนตัวอยู่ในซอยแคบๆ มีผืนป่าที่สมบูรณ์ที่สุดจนได้ชื่อว่าเป็น Amazon แห่งประเทศไทย แต่ละวันอยากจะกินซัก 10 ร้าน เพราะมันอร่อยกลมกล่อมไปหมด เหมือนอาหารลูกผสมจีน ใต้ มาเลย์ และพอลองได้พูดคุยกับคนที่นี่ ความกลัวที่คิดเพ้อไปเองจะหายวับไปทันที เพราะเสน่ห์ที่เด่นชัดที่สุดของเบตง คือผู้คนที่นี่ใจดีมากๆ น่ารัก คุยเก่ง การได้เบตงมาเป็นที่เที่ยวสุดท้ายของทริป จึงพลอยทำให้ทั้งทริปนี้เต็มอิ่มอบอุ่น ครบรสมากเลย (มีเรื่องตื่นเต้นเล็กๆ ด้วย)